Uit een parlementaire vraag van volksvertegenwoordiger Emmily Talpe (Open Vld) aan minister van Werk Philippe Muyters (N-VA) blijkt dat dit jaar al 3035 arbeidsongeschikten een trajectbegeleiding naar werk zijn gestart. Dat is bijna dubbel zoveel als in 2014. Ruim een derde van hen vindt uiteindelijk ook job. “Het besef groeit dat ziek zijn niet altijd gepaard moet gaan met inactiviteit, en dat is een bijzonder positieve evolutie”, reageert Talpe.
In 2014 volgden 1.723 arbeidsongeschikten vrijwillig een trajectbegeleiding naar werk. In de eerste negen maanden van 2016 waren dat er al 3.035, een stijging van 76%. Meer dan waarschijnlijk kunnen we tegen het einde van het jaar spreken van een verdubbeling. “Dit toont aan dat er bij heel wat arbeidsongeschikten een bereidheid en goesting bestaat om opnieuw aan de slag te gaan”, zegt Emmily Talpe. “Er is ook sprake van een mentale omslag zowel bij werkgevers als bij de adviserende geneesheren van de mutualiteiten: mensen met een gezondheidsproblemen kunnen zeer goede werknemers zijn en moeten kansen krijgen op – al dan niet aangepast – werk.”
Dat Vlaanderen dergelijke positieve cijfers kan voorleggen wat betreft vrijwillige activering, is volgens Talpe een pluim op de hoed van VDAB. Toch merkt het liberale parlementslid ook op dat de re-integratie van zieken in Wallonië en Brussel nog niet zo ver staat als in Vlaanderen. Daarom werd recent door de federale ministers van Volksgezondheid en Werk, Maggie De Block en Kris Peeters, een nieuwe, minder vrijblijvende, activering van langdurig zieken aangekondigd. “Voor werklozen zal de arbeidsgeneesheer van het ziekenfonds in samenwerking met de VDAB een reintegratieplan uitstippelen voor zij die in aanmerking komen voor reactivering”, verduidelijkt Talpe. “Ik heb minister Muyters gevraagd hoe de VDAB haar werking hierop zal afstemmen, en of er meer interregionale samenwerking met de andere gewestelijke diensten voor arbeidsbemiddeling zal komen.” De minister antwoordde Talpe hierop dat hij absoluut openstaat voor de good practices van andere gewesten en voor verdere samenwerking. De werkwijze van de VDAB hoeft volgens Muyters nog weinig aangepast te worden aan de nieuwe federale regelgeving, omdat de dienst nu al voldoende begeleiding op maat aanbiedt.
Het Ieperse parlementsbenadrukt evenwel dat het niet de bedoeling kan zijn dat dit een heksenjacht wordt. “Heel wat arbeidsongeschikten komen nu eenmaal niet in aanmerking voor re-activering, maar we willen wel kansen geven en de deur openen voor wie wél kan re-integreren. Dit zal vaak geleidelijk moeten gebeuren, en met de nodige aanpassingen op de werkvloer. Mijnheer de minister, stroop uw mouwen maar op: er is Maat-werk aan de winkel!”