Kind en Gezin heeft recent besloten om heterostellen die kandidaat zijn om een kind te adopteren voorrang te geven op homokoppels. Deze beslissing lokt verontwaardiging uit bij holebi’s, die spreken van mogelijke discriminatie. “Van discriminatie is niet meteen spraken,” zegt Emmily Talpe, die binnenlandse adoptie voor Open Vld  opvolgt in het Vlaams Parlement. “Maar het zou goed zijn als adoptiediensten de afstandsouders meer duiding geven en zo mogelijke vooroordelen wegwerken.”

Vandaag raakte bekend dat de adoptiediensten aan Kind en Gezin hebben gevraagd om meer heterostellen naar de voorbereidingscursus voor adoptie te laten doorstromen. De reden is dat er momenteel enkel nog homokoppels op de wachtlijst staan. “Afstandsouders krijgen immers de keuze aan wie ze hun kind willen afstaan: een alleenstaande, een groot of een klein gezin, of naar een homo- of heterokoppel. En blijkbaar is e vraag naar heterokoppels toch merkelijk groter, zodat er nu een tekort is aan kandidaat-heterokoppels terwijl er nog heel wat holebi-koppels op de wachtlijst staan,” zegt Emmily Talpe.

Geen discriminatie

Holebibeweging Cavaria reageerde daarom verontwaardigd en spreekt van mogelijke discriminatie. Emmily Talpe is het daar niet mee eens, maar pleit voor een actievere dialoog tussen de adoptiedienstenk en de ouders. “Je kind moeten afstaan is een verscheurend moment voor een ouder. Men probeert dan ook maximaal tegemoet te komen aan de wensen van de afstandsouder. Het nieuwe decreet voorziet de mogelijkheid om in te spelen op de doorstroming in functie van het profiel van het kind steeds met het oog op een snellere matching. Dit is geen discriminatie, maar de vraag dient wel gesteld of adoptiediensten niet meer met afstandsouders in dialoog moeten gaan wanneer die een veto stellen tegen een holebi-koppel als toekomstige ouders voor hun kind.”

Meer duidende rol voor adoptiediensten

Talpe ziet een belangrijk aandachtspunt voor de adoptiediensten. “Adoptiediensten hebben vandaag vooral aandacht  voor het hele proces waarbij ouder(s) afstand doen van hun kind en ze begeleiden dat zorgvuldig, terecht. Adoptiediensten zullen in de toekomst –rekening houdend met de diversiteit die we in onze maatschappij kennen- ook meer een duidende rol moeten opnemen. De keuze blijft liggen bij de afstandsouder maar een goed gesprek over de vele geslaagde adopties door holebi-koppels kan hen tot andere inzichten brengen.”