Eén van mijn speerpunten is het inspelen op de noodzaak onze arbeidsmarkt flexibeler te maken.
De situatie op vandaag is niet meer die van pakweg dertig jaar terug. Belgische bedrijven moeten meer en meer knokken tegen de buitenlandse goedkoper producerende bedrijven.
Het 38u – systeem is een keurslijf geworden voor werkgever en werknemer:
- Enerzijds omdat het niet inspeelt op de behoefte van het bedrijf om soms een tandje bij te kunnen steken (met thans fiscaal zwaar bestrafte overuren).
- Anderzijds houdt het geen rekening met de persoonlijke omstandigheden van het individu (één-oudergezinnen, ziekte familie-lid, wil tot bijscholing/omscholing, bereidwilligheid om een periode véél meer te werken én te verdienen, …), waar de keuze voor een daling of stijging van het aantal te presteren uren het leven heel wat aangenamer zou kunnen maken.
Alleen stelt zich de vraag in het huidige systeem: hoe? En vooral ten koste van welke prijs? Voor mij én mijn werkgever…
Zowel werkgever als werknemer zijn aldus gebaat met meer flexibiliteit wat betreft de arbeidstijd. Samen met Open vld stel ik dan ook voor om de rigide organisatie van de arbeidstijd te slopen en over te stappen op een “individuele loopbaanrekening”.Hiermee hebt u volledig zélf in handen hoe u uw arbeidstijd indeelt, wetende dat u een pakket uren moet verzamelen om recht te hebben op een volwaardig pensioen.
Niet onbelangrijk meent Open vld dat ook de opvoeding van de kinderen geheel of gedeeltelijk moet kunnen meetellen op de loopbaanrekening.
Alzo komt een einde aan het begrip “pensioenleeftijd”. U bepaalt volledig zélf wanneer uw pensioenleeftijd bereikt wordt zonder dat uw rechten op het pensioen zelf in gedrang komen.
Samen met een versoepeling van de mobiliteit tussen jobs (daling ontslagkost en minder zware procedures mits sociale bescherming en inkomenszekerheid uiteraard), kunnen we zo evolueren naar een modern en aangepast arbeidssysteem.
Het zou een verademing zijn…