Door de tegenvallende conjunctuur heeft de nieuwe regering soms moeilijke beslissingen moeten nemen. Dat zorgde voor heel wat onrust in de eerste weken en maanden van de regering. Maar ze heeft dat goed doorstaan. Mensen beseffen ook wel dat er moest worden ingegrepen. De crisis geeft zwaar toegeslagen en gewoon verder doen was geen optie. Dan zouden we binnen enkele jaren pas echt in de problemen komen. De regering heeft de juiste keuzes gemaakt: niet de gemakkelijke weg van belastingverhogingen, maar besparingen bij overheid en structurele hervormingen. Daardoor konden sommige belastingen zelfs worden verlaagd, zoals de schenkingsrechten.

Zoals in het voorbije jaar zullen we blijven hameren op de noodzaak aan structurele hervormingen. Op tal van domeinen. Denk maar aan de files. Een hervorming van De Lijn moet zorgen dat de bus een volwaardig alternatief wordt voor de wagen. Een ander voorbeeld is het woonbeleid. De woningnood moet Vlaanderen ertoe aanzetten om nieuwe woonvormen, zoals co-housing, mogelijk te maken. Maar nu zijn er tal van regeltjes die dat verbieden of moeilijk maken. Ook hier zullen we moeten durven kiezen voor minder regellast en zo meer vrijheid voor nieuwe oplossingen. Daarnaast zullen we als Open Vld uiteraard blijven hameren op minder belastingen. Ook in Vlaanderen is er nood aan een taxshift: minder belastingen die zorgen voor meer zuurstof voor burgers en bedrijven. Met de verlaging van de schenkingsrechten is een eerste stap gezet. Hopelijk volgen er nog.Naar welk moment kijkt u het meeste uit dit jaar?Zoals elk jaar kijk ik uit naar de begrotingsbesprekingen in het parlement. Een Septemberverklaring geeft vaak maar de grote lijnen weer van het gekozen beleid. Bij de begrotingsbesprekingen wordt het concreet. Dan moet je als meerderheid bewijzen dat het niet enkel bij intenties blijft. En moet je als oppositie aantonen dat je een onderbouwd en becijferd alternatief hebt. Het is ook bij deze debatten dat partijen hun verschillen kunnen beklemtonen. En dat is goed voor de democratie. Al te vaak hoort men zeggen dat alle partijen op elkaar lijken. Ik ben het daar niet mee eens. Liberalen, socialisten, nationalisten… ze hebben een fundamenteel andere visie op onze samenleving. En het is bij begrotingsdebatten dat deze verschillen naar boven kunnen komen.

Wie uit uw fractie moeten we dit jaar speciaal in de gaten houden?

Onze nieuwkomers. Met Francesco Vanderjeugd, Freya Saeys en Emmily Talpe hebben we drie nieuwe mensen in het parlement. In het voorbije jaar hebben ze al getoond dat hun verkiezing geen toeval is. Elk op hun domein hebben ze al van zich laten horen. Ik ben ervan overtuigd dat ze dit jaar verder gaan doorbreken.

Hoe plant u meer emotie in het debat te gooien?

Natuurlijk is niet elk debat even boeiend, maar ik vind wel dat we in het voorbije jaar verschillende boeiende en hoogstaande debatten hebben gekend in het Vlaams Parlement. Ik denk bijvoorbeeld aan de debatten over radicalisering naar aanleiding van de aanslagen in Parijs. Ze hebben trouwens ook resultaat opgeleverd, want de bijzonder commissie die er is gekomen op ons voorstel, heeft een hele reeks concrete aanbevelingen uitgewerkt. Wat wel soms storend is dat debatten teveel in een keurslijf worden gestoken. Het reglement is wat te strak en verhindert soms een boeiend debat van woord en wederwoord. Misschien moeten we ook hier eens werk maken van minder regeltjes.